harce [xartse] RZ.
harce l.mn. < gen lm ‑ców>:
-
- herumtoben pot.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Harki (od arabskiego ḥaraka 'ruch') – osoba służąca w harce.
pl.wikipedia.org Służył on do płoszenia czarownic, które wyprawiały w tym miejscu harce.
pl.wikipedia.org W programie zlotu były harce, gry, biegi i ćwiczenia oraz pełnienie służby według specjalności drużyn.
pl.wikipedia.org Zamiast jazzowych harców są rock’n’rollowe tańce podpatrzone w kinie amerykańskim.
pl.wikipedia.org Polacy przemieścili się lekko do przodu, co sprowokowało czambuły tatarskie, które ruszyły do szarży i ponownie zatrzymały się obsypując szyki polskie gradem strzał i wzywając na harce.
pl.wikipedia.org