harfa <D. ‑fy, l.mn. ‑fy> [xarfa] RZ. r.ż. MUZ.
- harfa
- Harfe r.ż.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Harfa (wł. arpa, skrót: ar.) − instrument strunowy szarpany (chordofon) w kształcie stylizowanego trójkąta, którego jeden bok stanowi rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe.
pl.wikipedia.org Innym popularnym instrumentem strunowym jest harfa o 36 strunach, obejmująca pięć oktaw w skali diatonicznej, lecz gra się zazwyczaj w skali pentatonicznej.
pl.wikipedia.org Ponadto skomponował m.in. koncert fortepianowy (1792), koncert na harfę (1801), utwory kameralne (w tym trio fortepianowe i sześć sonat skrzypcowych), 124 romanse.
pl.wikipedia.org Biblia określa go jako poetę i pieśniarza, grającego na cytrze, flecie, niekiedy na harfie (co wynika z błędnego tłumaczenia).
pl.wikipedia.org Harfa − instrument strunowy szarpany (chordofon) w kształcie stylizowanego trójkąta, którego jeden bok stanowi rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe.
pl.wikipedia.org