konfiskować <‑kuje; f. dk. s‑> [kow̃fiskovatɕ] CZ. cz. przech. t. PR.
skonfiskować [skow̃fiskovatɕ]
skonfiskować f. dk. od konfiskować
konfiskować <‑kuje; f. dk. s‑> [kow̃fiskovatɕ] CZ. cz. przech. t. PR.
konfiskata <D. ‑ty, l.mn. ‑ty> [kow̃fiskata] RZ. r.ż. PR.
1. konfiskata (wywłaszczenie: majątku):
-
- Konfiskation r.ż.
-
- Konfiszieren r.n.
2. konfiskata (kara utraty mienia: mienia):
-
- Konfiskation r.ż.
-
- Beschlagnahme r.ż.
3. konfiskata (wycofanie z obiegu: pism):
-
- Konfiszieren r.n.
-
- Einziehung r.ż.
konfirmować <‑muje; cz. prz. ‑muj> [kow̃firmovatɕ] CZ. cz. przech.
1. konfirmować REL.:
2. konfirmować (potwierdzać):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.