I. konstytuować <‑uuje; f. dk. u‑> [kow̃stɨtuovatɕ] CZ. cz. przech. podn.
konstytuować spółkę, stowarzyszenie:
- konstytuować
- konstituieren podn.
- konstytuować
-
II. konstytuować <‑uuje; f. dk. u‑> [kow̃stɨtuovatɕ] CZ. cz. zwr. st. urz. (organizacja, związek)
- konstytuować
-
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Księga druga podejmuje problematykę tego, jak proces realizacji wartości dodatkowej (np. w uproszeniu procesy sprzedaży czy konsumpcji towarów) konstytuuje funkcjonowanie rynku w kapitalizmie.
pl.wikipedia.org Częścią tej teorii jest również twierdzenie, że to nie wszechświat kreuje życie, ale odwrotnie - to życie konstytuuje istnienie wszechświata.
pl.wikipedia.org Konstytuuje się w czasie jako ograniczenie mojej aktywności, a w przestrzeni jako fenomen.
pl.wikipedia.org Na gruncie preskryptywizmu konstytuuje się przekonanie o istnieniu form „poprawnych” (tj. elementów sankcjonowanych) i „niepoprawnych” (tj. elementów niesankcjonowanych).
pl.wikipedia.org Dopiero po powstaniu państwa, konstytuuje się naród.
pl.wikipedia.org