począć [potʃoɲtɕ]
począć f. dk. od poczynać
I. poczynać <‑na; f. dk. począć> [potʃɨnatɕ] CZ. cz. przech.
1. poczynać tylko dk. (powstać):
- poczynać
- anfangen
- poczynać
- beginnen
- począł wiersz ze smutku
- das Gedicht r.n. fing traurig an
2. poczynać tylko dk. (dać początek nowemu życiu):
- poczynać
- empfangen
- poczynać dziecko
- ein Kind empfangen
II. poczynać <‑na; f. dk. począć> [potʃɨnatɕ] CZ. cz. nieprzech. podn. (zaczynać)
- począł padać deszcz
- es begann zu regnen
- dźwięk począł przybierać na sile
- der Klang r.m. begann an Stärke zuzunehmen
- zaczął wymieniać wszystkich, poczynając od kobiet
- er begann alle aufzuzählen, bei den Frauen angefangen
- począwszy od jutra, będziemy przychodzić na godzinę 10.00
- von morgen an werden wir um 10 Uhr kommen
- co począć?
- was sollen wir anfangen [o. machen] ?
- śmiało sobie poczynasz!
- sei tapfer!
- śmiało sobie poczynasz!
- verhalte dich tapfer!
III. poczynać <‑na; f. dk. począć> [potʃɨnatɕ] CZ. cz. zwr.
1. poczynać (zaczynać się):
- poczynać
- anfangen
- poczynać
- beginnen
- po południu poczęło się wypogadzać
- nachmittags begann es sich aufzuheitern
2. poczynać tylko dk. (powstać):
- poczynać
- entstehen
- utwór począł się w jego głowie
- das Stück r.n. entstand in seinem Kopf
3. poczynać tylko dk. (dać początek nowemu życiu):
- poczynać
- empfangen werden
- poczynać
- gezeugt werden
- dziecko poczęło się we wrześniu
- das Kind r.n. wurde im September gezeugt
PONS OpenDictDodaj wpis
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Pojęcie to może także opisywać mężczyznę zgadzającego się na stosunek z samotną, obcą mu kobietą zamierzającą począć, urodzić i wychować dziecko bez jego udziału.
pl.wikipedia.org