podstawiać <‑ia> [potstavjatɕ], podstawić [potstavitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.
1. podstawiać (umieszczać pod spodem):
2. podstawiać (podsuwać, podkładać):
-
- jdm etw hinstellen [o. zurechtstellen]
3. podstawiać zwykle f. dk. (przyprowadzać):
- podstawiać pociąg
-
4. podstawiać (reprezentować kogoś innego):
-
- Strohmann r.m.
5. podstawiać MAT.:
- podstawiać
-
6. podstawiać PR.:
PONS OpenDictDodaj wpis
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady ze Słownika PONS (zredagowane i sprawdzone)
- jdm etw hinstellen [o. zurechtstellen]
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Podstawiając do tego wzoru v = c, {\displaystyle v=c,} otrzyma się d τ = 0 {\displaystyle d\tau =0} – dla światła czas nie płynie.
pl.wikipedia.org Tak jak za zmienne można podstawiać ich wartości, za zaimki można podstawiać odpowiednie nazwy przedmiotów.
pl.wikipedia.org Zjawisko polega na tym, że potrzebują one dla swych analogicznych jonów podobnie wielkich przestrzeni w strukturach kryształów i wskutek tego mogą się wzajemnie podstawiać tworząc jednakowe lub podobne struktury.
pl.wikipedia.org Wówczas w tej regule podstawiamy za pierwszy symbol po prawej stronie (pierwsza operacja powyżej).
pl.wikipedia.org Poza wartością nonce która jest zmienną wartością którą podstawiamy pozostałe wartości są stałe.
pl.wikipedia.org