przerwanie RZ. r.n.
1. przerwanie (wstrzymanie działania):
-
- Unterbrechung r.ż.
-
- Abbruch r.m.
- przerwanie połączenia TELEK.
-
- przerwanie połączenia INF.
- Verbindungsabbau r.m.
- przerwanie programu INF.
-
- przerwanie programu INF.
- Programmabbruch r.m.
2. przerwanie MED.:
przerywany [pʃerɨvanɨ] PRZYM.
- przerywany oddech, głos
-
- przerywany linia
-
przetrwanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pʃetrfaɲe] RZ. r.n. podn.
-
- Überleben r.n.
- szkoła przetrwania PSYCH.
- Überlebenstraining r.n.
przerwać [pʃervatɕ]
przerwać f. dk. od przerywać
I. przerywać <‑wa; f. dk. przerwać> [pʃerɨvatɕ] CZ. cz. przech.
II. przerywać <‑wa; f. dk. przerwać> [pʃerɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech.
przeróżny [pʃeruʒnɨ] PRZYM.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.