stateczność <D. ‑ści, bez l.mn.
> [statetʃnoɕtɕ] RZ. r.ż.
1. stateczność:
- stateczność (zrównoważenie: zachowania)
- Gesetztheit r.ż.
- stateczność (zrównoważenie: zachowania)
- Bedächtigkeit r.ż.
- stateczność (człowieka)
- Ausgeglichenheit r.ż.
2. stateczność (stabilność: łodzi, samolotu):
PONS OpenDictDodaj wpis
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Zazwyczaj wiąże się to z mniejszym zanurzeniem, ale i mniejszą statecznością poprzeczną.
pl.wikipedia.org Loty na nich wykazały zdecydowaną poprawę stateczności maszyny, tak iż nie trzeba było używać w ogóle trymera na usterzeniu pionowym.
pl.wikipedia.org Stateczność samolotu – właściwość samolotu polegająca na powracaniu do stanu równowagi, w przypadku gdy został on z tego stanu wytrącony.
pl.wikipedia.org Są to najprostsze i jedne z najstarszych metod obliczania stateczności skarp.
pl.wikipedia.org W połączeniu z asymetrią ciągu i utrzymującą się poniżej wymaganego poziomu prędkością lotu doprowadziło to do utraty stateczności, a w konsekwencji do uderzenia o ziemię.
pl.wikipedia.org Przeszukaj słownik
- starzec
- starzeć się
- starzenie
- starzy
- starzyzna
- stateczność
- stateczny
- statek
- statki
- statocysta
- statolatria