tryumfator(ka) [trɨuw̃fator] RZ. r.m.(r.ż.)
tryumfator → triumfator
triumfator2 <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [trijuw̃fator] RZ. r.m. HIST.
-
- Triumphator r.m.
triumfator1(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [trijuw̃fator] RZ. r.m.(r.ż.) podn. (zwycięzca)
- triumfator(ka)
-
- triumfator(ka)
-
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.