I. uprzedmiotawiać <‑ia> [upʃedmjotavjatɕ], uprzedmiotowiać [upʃedmjotovjatɕ], uprzedmiotowić [upʃedmjotovitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.
1. uprzedmiotawiać (sprowadzić do roli przedmiotu):
2. uprzedmiotawiać (nadać realny kształt):
II. uprzedmiotawiać <‑ia> [upʃedmjotavjatɕ], uprzedmiotowiać [upʃedmjotovjatɕ], uprzedmiotowić [upʃedmjotovitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.