wtórować <‑ruje; f. dk. za‑> [fturovatɕ] CZ. cz. nieprzech.
1. wtórować MUZ.:
- wtórować komuś
- jdm beipflichten przen.
2. wtórować podn. (towarzyszyć):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.