zaprzeczać <‑cza; f. dk. zaprzeczyć> [zapʃetʃatɕ] CZ. cz. nieprzech.
1. zaprzeczać (kwestionować prawdziwość):
2. zaprzeczać (negować):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady ze Słownika PONS (zredagowane i sprawdzone)
- zaprzeczać komuś
- jdm widersprechen
- zaprzeczać czemuś
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Jego przekonania religijne budzą kontrowersje wśród badaczy, część z nich zaprzecza, iż był chrześcijaninem.
pl.wikipedia.org Często ich wyznawcy z podobnych pobudek wierzą także w inne teorie konspiracyjne, np. zaprzeczając globalnemu ociepleniu (denializm globalnego ocieplenia).
pl.wikipedia.org W sposób nieświadomy dziecko stale zaprzecza swojemu prawdziwemu self, powtarzając emocjonalne cykle.
pl.wikipedia.org Wcześniej on sam i jego rodzina długo zaprzeczali posiadaniu takich nieruchomości.
pl.wikipedia.org Heloiza starała się wtedy rozwiewać plotki i zaprzeczała, że małżeństwo miało miejsce.
pl.wikipedia.org