zewidencjonować [zevidentsjonovatɕ]
zewidencjonować f. dk. od ewidencjonować
ewidencjonować <‑nuje; f. dk. z‑> [evidentsjonovatɕ] CZ. cz. przech.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Wojska inżynieryjne nie ewidencjonowały tych strat, a organa administracyjne nie miały obowiązku informowania o nich wojska.
pl.wikipedia.org Jednostka gromadzi, ewidencjonuje, opracowuje, przechowuje, zabezpiecza i udostępnia materiały archiwalne wytworzone przez toruńską alma mater.
pl.wikipedia.org Instytucja ta posiadała szerokie uprawnienia i zadania – miała ewidencjonować poległych, ekshumować i komasować zwłoki żołnierzy w wybranych miejscach, a także projektować i budować cmentarze wojenne.
pl.wikipedia.org Tam ewidencjonowano i rozdzielano na różne kwatery, stołówki szpitale, miejsca schronienia.
pl.wikipedia.org Zewidencjonowano ziemie i żywy inwentarz.
pl.wikipedia.org Przeszukaj słownik
- zetknięcie
- zetlały
- zetleć
- zetlić
- zetownik
- zewidencjonować
- zewłok
- zewnątrz
- zewnętrznie
- zewnętrzność
- zewnętrzny