zewrzeć [zevʒetɕ]
zewrzeć f. dk. od zwierać
I. zwierać <‑ra; f. dk. zewrzeć> [zvjeratɕ] CZ. cz. przech.
2. zwierać (zaciskać):
II. zwierać <‑ra; f. dk. zewrzeć> [zvjeratɕ] CZ. cz. zwr.
1. zwierać (zaciskać się):
2. zwierać przen.:
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Poważną niedogodnością był brak możliwości wyboru miary kąta (tylko stopnie) – pojawiły się amatorskie sposoby przeróbki (wystarczyło wkleić przełącznik i zewrzeć jedno z wyprowadzeń układu scalonego do masy).
pl.wikipedia.org Co więcej, niektóre chorągwie były na tyle sprawne, że potrafiły w pełnym biegu rozluźnić szereg już zwarty, a następnie ponownie go zewrzeć.
pl.wikipedia.org Następnie każde urządzenie slave potwierdza swoją obecność wystawiając na linię danych impuls obecności – zwierając linię danych do masy na 60 μs.
pl.wikipedia.org Model ten przeważnie zwiera kilka modułów, które komunikują się między sobą przy pomocy portów.
pl.wikipedia.org Pod wpływem odpowiednio ukierunkowanego zewnętrznego pola magnetycznego w stykach indukuje się własne pole magnetyczne, w wyniku czego przyciągają się one i zwierają.
pl.wikipedia.org