zoperować [zoperovatɕ]
zoperować f. dk. od operować
I. operować <‑ruje> [operovatɕ] CZ. cz. nieprzech.
2. operować (posługiwać się):
3. operować FIN.:
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Gdy poczuł się źle, zabrano go do szpitala i operowano, ale po dwóch dniach zmarł – 14 maja 1912 r.
pl.wikipedia.org Z tego wynika, że monopsonista zatrudni taką liczbę pracowników, jakby operował na konkurencyjnym rynku pracy.
pl.wikipedia.org Procesor ten również operował 32-bitową szyną, zestawem rozkazów oraz rejestrami wewnętrznymi.
pl.wikipedia.org W realnej produkcji (przede wszystkim w języku mówionym) standard podlega personalizacji na poziomie jednostki, która operuje osobistym repertuarem językowym.
pl.wikipedia.org Podobnie jak w języku japońskim język honoryfikatywny operuje innymi końcówkami niż język swobodny, używany w domu, wśród przyjaciół itp.
pl.wikipedia.org