II. wlec CZ. cz. zwr.
1. wlec (osoba):
- wlec
-
2. wlec (czas):
- wlec
-
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Ciała męczenników pocięto na części i wleczono ulicami miasta.
pl.wikipedia.org Tych, których nie mieli siły iść, zmuszano do biegu włóczniami i kamieniami; innych wleczono za nogi lub przy pomocy lin.
pl.wikipedia.org Tymczasem występy przygotowane na jej cześć wloką się niemiłosiernie.
pl.wikipedia.org Nie straciłem przytomności ani odwagi — widziałem co się dzieje: że uderzony pufrem lokomotywy zostałem, że wlecze mnie maszyna parę kroków, widzę popielnik pod maszyną, czuję, jak zdziera mi ciało tułowia.
pl.wikipedia.org Biegnie z powrotem na górę, ale gwałtownie coś ściąga ją na dół i wlecze ją aż do piwnicy, gdzie kobieta przebywa kilka godzin.
pl.wikipedia.org