накол|оти́ть <-очу́, -о́тишь> f. dk. CZ. cz. przech.
наколоти́ть → накола́чивать
накола́чива|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., наколоти́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. накола́чивать (насади́ть, приколоти́ть):
2. накола́чивать (поби́ть):
накола́чива|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., наколоти́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. накола́чивать (насади́ть, приколоти́ть):
2. накола́чивать (поби́ть):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.