накла́дыва|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., наложи́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. накла́дывать (класть):
2. накла́дывать przen. (налага́ть):
нал|ожи́ть <-ожу́, -о́жишь> f. dk. CZ. cz. przech.
наложи́ть → накла́дывать, налага́ть
накла́дыва|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., наложи́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. накла́дывать (класть):
2. накла́дывать przen. (налага́ть):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady ze Słownika PONS (zredagowane i sprawdzone)
- наложи́ть взыска́ние
- наложи́ть лейкопла́стырь
- наложи́ть наказа́ние на кого́-л
- наложи́ть контрибу́цию на кого́-ли́бо