облепля́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., облепи́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. облепля́ть (пло́тно окружа́ть):
2. облепля́ть (накле́ивать):
обл|епи́ть <-еплю́, -е́пишь> f. dk. CZ. cz. przech.
облепи́ть → облепля́ть
облепля́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., облепи́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. облепля́ть (пло́тно окружа́ть):
2. облепля́ть (накле́ивать):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.