отлуч|и́ть <-у́, -и́шь> f. dk. CZ. cz. przech.
отлучи́ть → отлуча́ть
отлуча́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., отлучи́ть f. dk. CZ. cz. nieprzech.
2. отлуча́ть REL. (от це́ркви):
отлуча́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., отлучи́ть f. dk. CZ. cz. nieprzech.
2. отлуча́ть REL. (от це́ркви):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.