прибо́р <-а> RZ. r.m.
1. прибо́р:
при|би́ть <-бью́, -бьёшь> f. dk. CZ. cz. przech.
приби́ть → прибива́ть
прибива́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., приби́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. прибива́ть (гвоздя́ми):
2. прибива́ть (выбра́сывать):
прибыва́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., прибы́ть f. dk. CZ. cz. nieprzech.
при́бы|ль <-ли> RZ. r.ż.
1. при́быль GOSP.:
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.