прит|упи́ть <-уплю́, -у́пишь> f. dk. CZ. cz. przech.
притупи́ть → притупля́ть
притупля́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., притупи́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. притупля́ть (сде́лать тупе́е):
2. притупля́ть przen. (о чу́встве):
притупля́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., притупи́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. притупля́ть (сде́лать тупе́е):
2. притупля́ть przen. (о чу́встве):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.