Typhōe͡us <eī [o. eos]
>, Tȳphōn <ōnis> m
- Typhoeus
- Gigant, hundertköpfiger Sohn des Tartarus u. der Gaia (Erdgöttin), wollte Jupiter vom Himmelsthron stoßen u. die Herrschaft des Himmels erringen, wurde aber durch den Weltenbrand, den Jupiters Blitze entfachten, überwunden u. unter dem Ätna begraben; er erregt Vulkanausbrüche, Erdbeben u. verheerende Stürme
PONS OpenDictDodaj wpis
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
