I. canō <canere, cecinī, cantātum> VERB intr
1. (v. Menschen u. Vögeln)
3. (v. Instrumenten)
II. canō <canere, cecinī, cantātum> VERB trans
| canō |
|---|
| canis |
| canit |
| canimus |
| canitis |
| canunt |
| canam |
|---|
| canās |
| canat |
| canāmus |
| canātis |
| canant |
| canebam |
|---|
| canebās |
| canebat |
| canebāmus |
| canebātis |
| canebant |
| canerem |
|---|
| canerēs |
| caneret |
| canerēmus |
| canerētis |
| canerent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.