circum-iciō <icere, iēcī, iectum> (iacio)
1.
3.
-
- m. etw. umschließen, umgeben
| circumiciō |
|---|
| circumicis |
| circumicit |
| circumicimus |
| circumicitis |
| circumiciunt |
| circumiciam |
|---|
| circumiciās |
| circumiciat |
| circumiciāmus |
| circumiciātis |
| circumiciant |
| circumiciēbam |
|---|
| circumiciēbās |
| circumiciēbat |
| circumiciēbāmus |
| circumiciēbātis |
| circumiciēbant |
| circumicerem |
|---|
| circumicerēs |
| circumiceret |
| circumicerēmus |
| circumicerētis |
| circumicerent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.