circum-sonō <sonāre, sonuī, sonātum>
1.
- circumsono
- rings ertönen, widerhallen (v. etw.: m. Abl)
- locus, qui circumsonat ululatibus Liv.
-
2.
| circumsonō |
|---|
| circumsonās |
| circumsonat |
| circumsonāmus |
| circumsonātis |
| circumsonant |
| circumsonem |
|---|
| circumsonēs |
| circumsonet |
| circumsonēmus |
| circumsonētis |
| circumsonent |
| circumsonābam |
|---|
| circumsonābās |
| circumsonābat |
| circumsonābāmus |
| circumsonābātis |
| circumsonābant |
| circumsonārem |
|---|
| circumsonārēs |
| circumsonāret |
| circumsonārēmus |
| circumsonārētis |
| circumsonārent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.