concitātiō <ōnis> f (concito)
1.
- concitatio
-
2.
3. klass. immer m. Gen.: animi u. ä.
- concitatio
-
4. nachkl.
- concitatio
- Feuer des Redners
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.