dēductus <a, um> P. Adj. m. Komp zu deduco
1. Suet.
- deductus
-
2. Verg. (v. Ton)
- deductus
-
I. dē-dūcō <dūcere, dūxī, ductum>
1.
2. MILIT
3. (Schiffe vom Land ins Meer)
4. Ov.
5. ZAUBER
6.
7.
II. dē-dūcō <dūcere, dūxī, ductum>
1.
2. (Truppen)
3.
6. poet; nachkl.
9.
11. poet (Schriften, bes. poet. Werke)
12. (einen Bau)
13. MATH
III. dē-dūcō <dūcere, dūxī, ductum>
1.
3. (v. Bräutigam)
4.
5. (Gefangene)
6. (alqm ad alqm)
-
- junge Leute zu einem Staatsmann zur weiteren Ausbildung hinbringen
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.