I. dē-ficiō <ficere, fēcī, fectum> (facio) VERB intr
1.
2.
4. (v. Meer)
- deficio
-
6. (v. Gestirnen)
- deficio
-
8.
II. dē-ficiō <ficere, fēcī, fectum> (facio) VERB trans
1.
| dēficiō |
|---|
| dēficis |
| dēficit |
| dēficimus |
| dēficitis |
| dēficiunt |
| dēficiam |
|---|
| dēficiās |
| dēficiat |
| dēficiāmus |
| dēficiātis |
| dēficiant |
| dēficiēbam |
|---|
| dēficiēbās |
| dēficiēbat |
| dēficiēbāmus |
| dēficiēbātis |
| dēficiēbant |
| dēficerem |
|---|
| dēficerēs |
| dēficeret |
| dēficerēmus |
| dēficerētis |
| dēficerent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.