dis-percutiō <percutere, – –> Plaut.
- dispercutio
-
| dispercutō |
|---|
| dispercutis |
| dispercutit |
| dispercutimus |
| dispercutitis |
| dispercutunt |
| dispercutam |
|---|
| dispercutās |
| dispercutat |
| dispercutāmus |
| dispercutātis |
| dispercutant |
| dispercutebam |
|---|
| dispercutebās |
| dispercutebat |
| dispercutebāmus |
| dispercutebātis |
| dispercutebant |
| dispercuterem |
|---|
| dispercuterēs |
| dispercuteret |
| dispercuterēmus |
| dispercuterētis |
| dispercuterent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.