exceptō <exceptāre> Intens. v. excipio
1.
- excepto
-
2.
- excepto
-
3. Sen.
- excepto
-
4. ore auras Verg.
- excepto
-
ex-cipiō <cipere, cēpī, ceptum> (capio)
1. (m. Akk)
5.
6.
7.
9. nachkl.
10. poet; nachkl.
11. nachkl.
12.
13.
15. poet; nachkl.
17.
18.
| exceptō |
|---|
| exceptās |
| exceptat |
| exceptāmus |
| exceptātis |
| exceptant |
| exceptem |
|---|
| exceptēs |
| exceptet |
| exceptēmus |
| exceptētis |
| exceptent |
| exceptābam |
|---|
| exceptābās |
| exceptābat |
| exceptābāmus |
| exceptābātis |
| exceptābant |
| exceptārem |
|---|
| exceptārēs |
| exceptāret |
| exceptārēmus |
| exceptārētis |
| exceptārent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady ze Słownika PONS (zredagowane i sprawdzone)
- excepto, quod