- infitior
- (ver)leugnen, in Abrede stellen, abstreiten, nicht anerkennen [ crimen; rem manifestam; (m. dopp. Akk) nos amicos uns als Freunde verleugnen; notitiam alcis ]
īnfitior |
---|
īnfitiāris |
īnfitiātur |
īnfitiāmur |
īnfitiāminī |
īnfitiantur |
īnfitier |
---|
īnfitiēris |
īnfitiētur |
īnfitiēmur |
īnfitiēminī |
īnfitientur |
īnfitiābar |
---|
īnfitiābāris |
īnfitiābātur |
īnfitiābāmur |
īnfitiābāminī |
īnfitiābantur |
īnfitiārer |
---|
īnfitiārēris |
īnfitiārētur |
īnfitiārēmur |
īnfitiārēminī |
īnfitiārentur |
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.