inter-cipiō <cipere, cēpī, ceptum> (capio)
1. (mitten auf dem Weg)
2.
- intercipio
- unterbrechen, abschneiden [ medium iter; omnia opportuna loca inter consulum castra; hostiles ingressus ]
3.
| intercipiō |
|---|
| intercipis |
| intercipit |
| intercipimus |
| intercipitis |
| intercipiunt |
| intercipiam |
|---|
| intercipiās |
| intercipiat |
| intercipiāmus |
| intercipiātis |
| intercipiant |
| intercipiēbam |
|---|
| intercipiēbās |
| intercipiēbat |
| intercipiēbāmus |
| intercipiēbātis |
| intercipiēbant |
| interciperem |
|---|
| interciperēs |
| interciperet |
| interciperēmus |
| interciperētis |
| interciperent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.