in-tribuō <tribuere, – –> Plin.
- intribuo
-
| intribuō |
|---|
| intribuis |
| intribuit |
| intribuimus |
| intribuitis |
| intribuunt |
| intribuam |
|---|
| intribuās |
| intribuat |
| intribuāmus |
| intribuātis |
| intribuant |
| intribuebam |
|---|
| intribuebās |
| intribuebat |
| intribuebāmus |
| intribuebātis |
| intribuebant |
| intribuerem |
|---|
| intribuerēs |
| intribueret |
| intribuerēmus |
| intribuerētis |
| intribuerent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.