mantiscinor <mantiscinārī> Plaut.
- mantiscinor
-
| mantiscinor |
|---|
| mantiscināris |
| mantiscinātur |
| mantiscināmur |
| mantiscināminī |
| mantiscinantur |
| mantisciner |
|---|
| mantiscinēris |
| mantiscinētur |
| mantiscinēmur |
| mantiscinēminī |
| mantiscinentur |
| mantiscinābar |
|---|
| mantiscinābāris |
| mantiscinābātur |
| mantiscinābāmur |
| mantiscinābāminī |
| mantiscinābantur |
| mantiscinārer |
|---|
| mantiscinārēris |
| mantiscinārētur |
| mantiscinārēmur |
| mantiscinārēminī |
| mantiscinārentur |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.