per-cōlō2 <cōlāre> vor- u. nachkl.
1.
- percolo
-
2. übtr
- percolo
-
| percolō |
|---|
| percolis |
| percolit |
| percolimus |
| percolitis |
| percolunt |
| percolam |
|---|
| percolās |
| percolat |
| percolāmus |
| percolātis |
| percolant |
| percolebam |
|---|
| percolebās |
| percolebat |
| percolebāmus |
| percolebātis |
| percolebant |
| percolerem |
|---|
| percolerēs |
| percoleret |
| percolerēmus |
| percolerētis |
| percolerent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.