prō-scindō <scindere, scidī, scissum> poet; nachkl.
2. meton.
- proscindo
-
3. übtr
- proscindo
-
| prōscindō |
|---|
| prōscindis |
| prōscindit |
| prōscindimus |
| prōscinditis |
| prōscindunt |
| prōscindam |
|---|
| prōscindās |
| prōscindat |
| prōscindāmus |
| prōscindātis |
| prōscindant |
| prōscindebam |
|---|
| prōscindebās |
| prōscindebat |
| prōscindebāmus |
| prōscindebātis |
| prōscindebant |
| prōscinderem |
|---|
| prōscinderēs |
| prōscinderet |
| prōscinderēmus |
| prōscinderētis |
| prōscinderent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.