rogō <rogāre>
1.
a. (im Senat)
- rogo
- [ alqm sententiam ]
b. (in der Volksversammlung)
- rogo
- [ populum (o. plebem) ein Gesetz beim Volk einbringen; legem ein Gesetz beantragen; provinciam alci die Statthalterschaft für jmd. beantragen; populum (o. plebem) magistratum dem Volk einen Beamten zur Wahl vorschlagen ]
c. MILIT
- alqm sacramento rogare
-
3.
- rogo
- bitten (um etw.: Akk o. de; m. ut, ne o. bl. Konjkt; m. A. C. I.) [ vitam; auxilium; otium divos; eum multa ]
4.
- rogo
-
5. Plaut.
- rogo
-
| rogō |
|---|
| rogās |
| rogat |
| rogāmus |
| rogātis |
| rogant |
| rogem |
|---|
| rogēs |
| roget |
| rogēmus |
| rogētis |
| rogent |
| rogābam |
|---|
| rogābās |
| rogābat |
| rogābāmus |
| rogābātis |
| rogābant |
| rogārem |
|---|
| rogārēs |
| rogāret |
| rogārēmus |
| rogārētis |
| rogārent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.