scrībō <scrībere, scrīpsī, scrīptum>
1.
2. (schriftl.)
- scribo
- aufzeichnen, niederschreiben [ senatūs consultum; foedus amicitiae; alci dicam gegen jmd. Klage einreichen ]
3.
- scribo
-
- scribo abs.
-
4. (schriftl.)
- scribo
-
6. nachkl.
- scribo
-
7. (eine Urkunde)
- scribo
-
8. (m. dopp. Akk)
9. (Soldaten, Kolonisten)
10. HANDEL vorkl.; poet
12. Cat.
- scribo
-
| scrībō |
|---|
| scrībis |
| scrībit |
| scrībimus |
| scrībitis |
| scrībunt |
| scrībam |
|---|
| scrībās |
| scrībat |
| scrībāmus |
| scrībātis |
| scrībant |
| scrībebam |
|---|
| scrībebās |
| scrībebat |
| scrībebāmus |
| scrībebātis |
| scrībebant |
| scrīberem |
|---|
| scrīberēs |
| scrīberet |
| scrīberēmus |
| scrīberētis |
| scrīberent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.