francusko » niemiecki

I . convenu(e) [kɔ͂vny] CZ.

convenu part passé de convenir

II . convenu(e) [kɔ͂vny] PRZYM.

1. convenu (décidé):

convenu(e)

2. convenu (conventionnel):

convenu(e)

Zobacz też convenir , convenir

I . convenir2 [kɔ͂vniʀ] CZ. cz. nieprzech.

1. convenir (s'entendre sur):

2. convenir (reconnaître):

II . convenir2 [kɔ͂vniʀ] CZ. cz. przech. bezosob.

III . convenir2 [kɔ͂vniʀ] CZ. cz. przech.

2. convenir +être lit. (se mettre d'accord pour):

I . convenir1 [kɔ͂vniʀ] CZ. cz. nieprzech.

1. convenir (aller):

I . convenir1 [kɔ͂vniʀ] CZ. cz. nieprzech.

1. convenir (aller):

I . convenir2 [kɔ͂vniʀ] CZ. cz. nieprzech.

1. convenir (s'entendre sur):

2. convenir (reconnaître):

II . convenir2 [kɔ͂vniʀ] CZ. cz. przech. bezosob.

III . convenir2 [kɔ͂vniʀ] CZ. cz. przech.

2. convenir +être lit. (se mettre d'accord pour):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przetłumacz "convenu" w innych językach


Interfejs: Deutsch | български | Ελληνικά | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina