niemiecko » polski

ạnscheinend PRZYSŁ.

Pla̱nschleifen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. TECHNOL.

II . ạnschließend PRZYSŁ. (nachher)

ạn|schleppen CZ. cz. przech.

2. anschleppen fig pot. (mitbringen):

przywlekać [f. dk. przywlec ]pot.

3. anschleppen MOT.:

I . e̱i̱n|schleifen CZ. cz. przech. irr

1. einschleifen (einprägen):

wpajać [f. dk. wpoić]

2. einschleifen TECHNOL.:

docierać [f. dk. dotrzeć]

II . e̱i̱n|schleifen CZ. cz. zwr. irr (zur Gewohnheit werden)

schle̱i̱fen2 <schleift, schliff, geschliffen> [ˈʃlaɪfən] CZ. cz. przech.

1. schleifen (schärfen):

ostrzyć [f. dk. na‑]

2. schleifen (bearbeiten):

szlifować [f. dk. o‑]
gładzić [f. dk. wy‑]
wygładzone dialogi r.m. l.mn. fig

3. schleifen (hart drillen):

Zobacz też schleifen , geschliffen

I . schle̱i̱fen1 <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] CZ. cz. przech.

3. schleifen (niederreißen):

burzyć [f. dk. z‑]

I . geschlịffen [gə​ˈʃlɪfən] CZ. cz. przech.

geschliffen pp von schleifen

II . geschlịffen [gə​ˈʃlɪfən] PRZYM. (tadellos)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski