polsko » niemiecki

przykop <D. ‑u, l.mn. ‑y> [pʃɨkop] RZ. r.m.

1. przykop zwykle l.mn.:

przykop HIST., WOJSK.
Laufgraben r.m.

2. przykop przest (rów):

Laufgraben r.m.

przykuć [pʃɨkutɕ]

przykuć f. dk. od przykuwać

Zobacz też przykuwać

I . przykuwać <‑wa; f. dk. przykuć> [pʃɨkuvatɕ] CZ. cz. przech.

1. przykuwać (przymocowywać):

2. przykuwać przen. (pozbawiać swobody):

II . przykuwać <‑wa; f. dk. przykuć> [pʃɨkuvatɕ] CZ. cz. zwr. (przymocować się)

przywra <D. ‑ry, l.mn. ‑ry> [pʃɨvra] RZ. r.ż. ZOOL.

przybić <‑ije; cz. prz. ‑ij> [pʃɨbitɕ]

przybić f. dk. od przybijać

Zobacz też przybijać

I . przybijać <‑ja; f. dk. przybić> [pʃɨbijatɕ] CZ. cz. przech.

2. przybijać przen. (martwić):

II . przybijać <‑ja; f. dk. przybić> [pʃɨbijatɕ] CZ. cz. nieprzech. (dopływać)

przybój <D. ‑boju, bez l.mn. > [pʃɨbuj] RZ. r.m. NAUT.

przybór <D. ‑boru, bez l.mn. > [pʃɨbur] RZ. r.m.

1. przybór podn. (wzrost poziomu wody):

[Wasser]anstieg r.m.

2. przybór przen. (powiększenie się liczby, stanu):

Anstieg r.m.

przybyć [pʃɨbɨtɕ]

przybyć f. dk. od przybywać

Zobacz też przybywać

przybywać <‑wa; f. dk. przybyć> [pʃɨbɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. przybywać st. urz. (przyjeżdżać):

przydać [pʃɨdatɕ]

przydać f. dk. od przydawać

Zobacz też przydawać

I . przydawać <‑daje; f. dk. przydać> [pʃɨdavatɕ] CZ. cz. przech. podn.

II . przydawać <‑daje; f. dk. przydać> [pʃɨdavatɕ] CZ. cz. zwr. (być przydatnym)

przyjąć [pʃɨjoɲtɕ]

przyjąć f. dk. od przyjmować

Zobacz też przyjmować

I . przyjmować <‑muje; f. dk. przyjąć [lub na‑]> [pʃɨjmovatɕ] CZ. cz. przech.

2. przyjmować < f. dk. po‑> (odbierać):

3. przyjmować (dawać schronienie):

5. przyjmować < f. dk. po‑> (włączać do grona):

6. przyjmować < f. dk. po‑> (umożliwiać wizytę):

8. przyjmować (wchłaniać):

II . przyjmować <‑muje; f. dk. przyjąć [lub na‑]> [pʃɨjmovatɕ] CZ. cz. nieprzech. (zakładać)

III . przyjmować <‑muje; f. dk. przyjąć [lub na‑]> [pʃɨjmovatɕ] CZ. cz. zwr.

1. przyjmować < f. dk. po‑>:

3. przyjmować < f. dk. po‑>:

przyjść [pʃɨjɕtɕ]

przyjść f. dk. od przychodzić

Zobacz też przychodzić

I . przychodzić <‑dzi; f. dk. przyjść> [pʃɨxodʑitɕ] CZ. cz. nieprzech.

II . przychodzić <‑dzi; f. dk. przyjść> [pʃɨxodʑitɕ] CZ. bezosob.

przylać1 [pʃɨlatɕ]

przylać f. dk. od przylewać

Zobacz też przylewać

przylewać <‑wa; f. dk. przylać> [pʃɨlevatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (dolać)

przylga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [pʃɨlga] RZ. r.ż.

1. przylga zwykle l.mn. BOT.:

Haftorgan r.n.

2. przylga ARCHIT.:

Falz r.m.

3. przylga zwykle l.mn. ZOOL.:

Haftorgan r.n.

przylot <D. ‑u, l.mn. ‑y> [pʃɨlot] RZ. r.m.

przymus <D. ‑u, l.mn. ‑y> [pʃɨmus] RZ. r.m.

przypis <D. ‑u, l.mn. ‑y> [pʃɨpis] RZ. r.m.

przypon <D. ‑u, l.mn. ‑y> [pʃɨpon] RZ. r.m. (część wędki)

przytup <D. ‑u, l.mn. ‑y> [pʃɨtup] RZ. r.m. (tupnięcie w tańcu)

przytyć <‑yje; cz. prz. ‑yj> [pʃɨtɨtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski