Tłumaczenia dla hasła „uderzać“ w polsko » niemiecki słowniku

I . uderzać <‑rza; cz. prz. ‑aj; f. dk. uderzyć> [udeʒatɕ] CZ. cz. przech.

uderzać (zadawać cios):

uderzyć kogoś

jdm einen Schlag [o. Stoß] versetzen

uderzać kogoś w coś

jdn [in etw B. ] stoßen

chopiec uderzył dziewczynkę w kolano

der Junge r.m. hat das Mädchen ans Knie getreten

uderzyć [pięścią] w stół

[mit der Faust] auf den Tisch schlagen

zwroty:

kto chce psa uderzyć, ten kij zawsze znajdzie przysł.

will man den Hund prügeln, findet sich immer ein Stock r.m. przysł.

uderzyć na alarm

Alarm schlagen

uderz w stół, a nożyce się odezwą przysł.

getroffene Hunde r.m. l.mn. bellen przysł.

II . uderzać <‑rza; cz. prz. ‑aj; f. dk. uderzyć> [udeʒatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. uderzać (tłuc):

uderzać w coś czymś

etw B. mit etw einschlagen

uderzać młotkiem w ścianę

an die Wand hämmern

2. uderzać (spadać):

grad uderzał w szybę

der Hagel r.m. schlug gegen die Scheibe

uderzać na kogoś/coś

auf jdn/etw prallen [o. niederprasseln]

sukces uderzył mu do głowy

der Erfolg r.m. ist ihm zu Kopf gestiegen

3. uderzać:

uderzać (występować nagle) (lawa, źródło)

hochschießen

uderzać (występować nagle) (lawa, źródło)

aufschießen

4. uderzać:

uderzać (nacierać) (armia)

angreifen

uderzać (nacierać) (armia)

vorstoßen

III . uderzać <‑rza; cz. prz. ‑aj; f. dk. uderzyć> [udeʒatɕ] CZ. bezosob. (zwracać uwagę)

uderzyło mnie, że...

es fiel mir auf, dass ...

IV . uderzać <‑rza; cz. prz. ‑aj; f. dk. uderzyć> [udeʒatɕ] CZ. cz. zwr.

1. uderzać (potrącać przypadkowo):

uderzać się o coś

sich B. an etw C. [o. gegen etw] stoßen

uderzyłem się o kant stołu

ich habe mich an der Tischkante gestoßen

2. uderzać (dotykać celowo):

uderzać się w czoło

sich B. an die Stirn tippen [o. greifen]

3. uderzać (zderzać się):

uderzać

zusammenstoßen

Przykładowe zdania ze słowem uderzać

uderzać rytmicznie

rhytmisch schlagen

uderzać [lub bić] w dzwony

die Glocken läuten

uderzać w konkury

auf die Freite gehen przest

uderzać się w czoło

sich B. an die Stirn tippen [o. greifen]

uderzać w talerze

die Becken schlagen [o. spielen]

uderzać się o coś

sich B. an etw C. [o. gegen etw] stoßen

uderzać młotkiem w ścianę

an die Wand hämmern

uderzać w coś czymś

etw B. mit etw einschlagen

uderzać kogoś w coś

jdn [in etw B. ] stoßen

uderzać o coś

an etw B. stoßen

uderzać na kogoś/coś

auf jdn/etw prallen [o. niederprasseln]

bić się [lub uderzać się] w piersi

sich C. an die Brust schlagen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Chcąc wspierać handel krajowy zniósł także odmianę zakatu nazywaną zakat ad-dawlaba, która miała uderzać w muzułmańskich sklepikarzy.

pl.wikipedia.org

Piłkę w czasie gry można uderzać głową, nogą, przyjmować na klatkę piersiową itp., nie wolno jedynie rozmyślnie zagrywać jej rękami.

pl.wikipedia.org

Bracia zaczęli kopać oraz uderzać szpadlami leżącą ofiarę po całym ciele (w tym w okolice głowy).

pl.wikipedia.org

Zawodnikowi nie wolno biegać z piłką, umyślnie jej kopać albo blokować jakąkolwiek częścią nogi lub uderzać piłki pięścią.

pl.wikipedia.org

Można również uderzać kielich lub np. pocierać go smyczkiem.

pl.wikipedia.org

W formacjach autowych zawodnicy nie mogą się uderzać itp., mogą tylko walczyć o piłkę.

pl.wikipedia.org

Rozszczep wargi lub podniebienia może uderzać w poczucie własnej wartości dziecka, zaburzając jego zdolności społeczne oraz zachowanie.

pl.wikipedia.org

Fale najazdów ludów barbarzyńskich zaczęły znowu uderzać bezpośrednio na limes dunajski.

pl.wikipedia.org

Za swoje działania antykorupcyjne był chwalony na całym świecie, jak i krytykowany za selektywność, która miała uderzać w jego oponentów politycznych.

pl.wikipedia.org

W języku angielskim slap znaczy uderzać, lecz w rzeczywistości slapstick to niewielkie urządzenie używane przez klaunów do wytwarzania podczas cyrkowych przedstawień trzaskających dźwięków i nazwa ta została niejako zapożyczona.

pl.wikipedia.org