Tłumaczenia dla hasła „ukończyli“ w polsko » niemiecki słowniku

ukończyć <‑czy; cz. prz. ukończ> [ukoj̃tʃɨtɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

ukończyć

abschließen

ukończyć

vollenden

ukończyć szkołę

die Schule abschließen [o. beenden]

ukończyć studia

ein Studium abschließen [o. absolvieren] [o. beenden]

ukończyć pięćdziesiąt lat

fünfzig Jahre alt werden

ukończyć pięćdziesiąt lat

das fünfzigste Lebensjahr vollenden

ukończenie <D. ‑ia, bez l.mn. > [ukoj̃tʃeɲe] RZ. r.n. podn.

ukończenie

Endphase r.ż.

ukończenie

Schlussphase r.ż.

zwroty:

coś jest na ukończeniu

etw ist in der Endphase [o. Schlussphase]

kończyna <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [koj̃tʃɨna] RZ. r.ż. ANAT.

kończyna

Gliedmaße r.ż.

kończyna

Extremität r.ż.

kończyna górna/dolna

obere/untere Extremität

skończyć [skoj̃tʃɨtɕ]

skończyć f. dk. od kończyć

Zobacz też kończyć

I . kończyć <‑czy; cz. prz. kończ> [koj̃tʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. kończyć < f. dk. s‑> <[lub za‑]> (zakończyć czynność, spożywanie):

kończyć pracę, rozmowę

beenden

kończyć pracę, rozmowę

abschließen

skończyć kawę

den Kaffee austrinken

kończyć coś robić

aufhören, etw zu tun

skończyć trzydziestkę pot.

dreißig werden

począwszy od..., a skończywszy na...

angefangen von ..., einschließlich [o. bis zu] ...

2. kończyć < f. dk. u‑> (przechodzić pewien etap edukacji):

kończyć [lub s‑] [lub za‑] kurs, szkołę, uniwersytet

abschließen

kończyć [lub s‑] [lub za‑] kurs, szkołę, uniwersytet

beenden

II . kończyć <‑czy; cz. prz. kończ f. dk. s‑> [koj̃tʃɨtɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. kończyć pot. (kłaść kres):

skończyć ze sobą

seinem Leben ein Ende machen [o. setzen]

skończyć z kimś (zabić)

jdn erledigen [o. umlegen] pot.

skończyć z kimś (zerwać stosunki)

mit jdm Schluss machen

kończyć z piciem

mit dem Trinken aufhören

2. kończyć (osiągnąć pewien stan):

źle skończyć

schlimm [o. böse] enden

III . kończyć <‑czy; cz. prz. kończ f. dk. s‑ [lub za‑]> [koj̃tʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

1. kończyć:

kończyć (dobiegać końca) (dzień, termin, urlop)

enden

kończyć (dobiegać końca) (dzień, termin, urlop)

zu Ende sein

świat się kończy!

das gibt‘s doch nicht!

świat nie kończy się na kimś

ohne jdn geht die Welt r.ż. nicht unter

skończyło się znowu tylko na słowach

es waren wieder nur nichts als Worte ntpl

wszystko dobre, co się dobrze kończy przysł.

Ende r.n. gut, alles gut przysł.

2. kończyć (urywać się):

tutaj ścieżka się kończy

hier endet der Pfad r.m.

3. kończyć (przybrać obrót):

to się źle skończy!

das wird böse enden!

każda ich kłótnia kończy się jej płaczem

jede ihrer Auseinandersetzungen endet damit, dass sie weint

skończyło się na tym, że...

es endete damit, dass ...

skończyło się na niczym

nichts kam dabei heraus

skończyło się na niczym

es ist ergebnislos geblieben

4. kończyć (wyczerpać się):

kończy mi się gotówka/paliwo

mir geht das Bargeld r.n. /Benzin r.n. aus

5. kończyć (być zakończonym):

prawie każdy film romantyczny kończy się happy endem

fast jeder romantische Film r.m. endet mit einem Happy End

impreza skończyła się ogniskiem

die Party r.ż. endete mit einem Lagerfeuer

czyli [tʃɨli] PART.

czyli

beziehungsweise

czyli

das heißt

czyli

also