Tłumaczenia dla hasła „widerspüchliche“ w niemiecko » polski słowniku

I . wi̱dersprüchlich [ˈ--ʃprʏçlɪç] PRZYM.

widersprüchlich Aussagen

sprzeczny

widersprüchlich Formulierung

niespójny

II . wi̱dersprüchlich [ˈ--ʃprʏçlɪç] PRZYSŁ.

sich widersprüchlich verhalten

być w sprzeczności z samym sobą

widersẹtzlich PRZYM.

widersetzlich Schüler

nieposłuszny

widersetzlich Kind

krnąbrny

widersetzlich sein

być nieposłusznym [lub krnąbrnym]

wi̱derruflich PRZYM.

widerruflich

odwołalny

etw widerruflich genehmigen

zezwalać [f. dk. zezwolić] aż do odwołania

I . wi̱derrechtlich PRZYM.

widerrechtlich

bezprawny

widerrechtlich

nielegalny

widerrechtliche Besitzergreifung

bezprawne zagarnięcie r.n. władzy

II . wi̱derrechtlich PRZYSŁ.

widerrechtlich betreten:

widerrechtlich

bezprawnie

sich C. etw widerrechtlich aneignen

przywłaszczać [f. dk. przywłaszczyć] sobie coś bezprawnie

widerspro̱chen CZ. cz. nieprzech.

widersprochen pp von widersprechen

Zobacz też widersprechen

widersprẹchen* CZ. cz. nieprzech. irr

1. widersprechen (eine andere Meinung vertreten):

jdm widersprechen

sprzeciwiać [f. dk. sprzeciwić] się komuś

du widersprichst?

sprzeciwiasz się?

2. widersprechen (nicht übereinstimmen):

sich C. [selbst] widersprechen

zaprzeczać [f. dk. zaprzeczyć] sobie [samemu]

das widerspricht meinen Prinzipien

to kłóci się z moimi zasadami

ihre Aussagen widersprechen sich

jej zeznania ntpl są sprzeczne

sich widersprechende Angaben

sprzeczne dane l.mn.

widersprẹchen* CZ. cz. nieprzech. irr

1. widersprechen (eine andere Meinung vertreten):

jdm widersprechen

sprzeciwiać [f. dk. sprzeciwić] się komuś

du widersprichst?

sprzeciwiasz się?

2. widersprechen (nicht übereinstimmen):

sich C. [selbst] widersprechen

zaprzeczać [f. dk. zaprzeczyć] sobie [samemu]

das widerspricht meinen Prinzipien

to kłóci się z moimi zasadami

ihre Aussagen widersprechen sich

jej zeznania ntpl są sprzeczne

sich widersprechende Angaben

sprzeczne dane l.mn.

I . wi̱derspruchslos PRZYM.

widerspruchslos Annahme

bez sprzeciwu

widerspruchslos Theorie

spójny

widerspruchslos Kind

posłuszny

II . wi̱derspruchslos PRZYSŁ.

widerspruchslos gehorchen:

widerspruchslos

bez sprzeciwu

I . wi̱derlich [ˈviːdɐlɪç] PRZYM. pej.

widerlich Person

ohydny

widerlich Gefühl

odrażający

II . wi̱derlich [ˈviːdɐlɪç] PRZYSŁ. pej.

widerlich schmecken, sich benehmen:

widerlich

ohydnie

wi̱dernatürlich PRZYM. pej.

widernatürlich Spaltung

nienaturalny

widernatürlich Verhalten

perwersyjny

Wi̱derspruch¹ <‑[e]s, bez l.mn.> RZ. r.m.

1. Widerspruch:

Widerspruch (Widerrede)

sprzeciw r.m.

Widerspruch (Protest)

protest r.m.

er duldet keinen Widerspruch

on nie znosi sprzeciwu

ohne Widerspruch

bez sprzeciwu

seine Äußerungen stießen auf Widerspruch

jego wypowiedzi r.ż. l.mn. spotkały się ze sprzeciwem

2. Widerspruch PR. (Einspruch):

Widerspruch

sprzeciw r.m.

Widerspruch [gegen etw] einlegen

wnosić [f. dk. wnieść] sprzeciw [wobec czegoś]

wi̱derspenstig [ˈviːdɐʃpɛnstɪç] PRZYM.

widerspenstig Schüler

przekorny

widerspenstig Kind

krnąbrny

widerspenstig Kind

uparty

Wi̱derschein <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m. a. fig

Widerschein

odblask r.m.