polsko » niemiecki

I . wytrącać <‑ca> [vɨtrontsatɕ], wytrącić [vɨtroɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

2. wytrącać (wyrwać):

wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia
wytrącić kogoś z równowagi

II . wytrącać <‑ca> [vɨtrontsatɕ], wytrącić [vɨtroɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. CHEM.

wytracać <‑ca> [vɨtratsatɕ], wytracić [vɨtratɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

wytracać prędkość:

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski
Wina komercyjne są również silnie schładzane, aby mogły wytrącić nieszkodliwy kamień winny (zimna stabilizacja).
pl.wikipedia.org
Osad może się też wytrącić z roztworu na skutek odparowywania rozpuszczalnika lub ochłodzenia roztworu.
pl.wikipedia.org
Winek cały czas próbując przepędzić napastnika i wytrącić mu broń z ręki, w pewnym momencie potknął się i przewrócił.
pl.wikipedia.org
Dlatego też wina komercyjne są schładzane, aby wytrącić je przed rozlewem.
pl.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przetłumacz "wytrącić" w innych językach


Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski