Tłumaczenia dla hasła „zabronić“ w polsko » niemiecki słowniku

zabronić [zabroɲitɕ]

zabronić f. dk. od zabraniać

Zobacz też zabraniać

zabraniać <‑ia; cz. prz. ‑iaj; f. dk. zabronić> [zabraɲatɕ] CZ. cz. przech.

zabraniać komuś czegoś

jdm etw verbieten [o. untersagen]

zabraniać komuś coś robić

jdm verbieten [o. untersagen] , etw zu tun

„palenie zabronione!”

„Rauchen r.n. verboten!“

Przykładowe zdania ze słowem zabronić

zabronić czegoś pod karą śmierci

etw unter Androhung der Todesstrafe verbieten

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Terroryści nie zabronili im jednak korzystania z telefonów.

pl.wikipedia.org

Podczas ewakuacji obozu zabronił strzelania do więźniów i ich maltretowania (część esesmanów nie zastosowała się do tego rozkazu).

pl.wikipedia.org

Źródła informują, że po skazaniu bezpośrednich winnych cesarz zabronił dalszego śledztwa w sprawie domniemanej próby obalenia legalnej władzy.

pl.wikipedia.org

Po serii katastrof (piloci latali bez spadochronów) zabroniono akrobacji na tym samolocie.

pl.wikipedia.org

Sąd nakazał natychmiastową rezygnację premiera z zajmowanego urzędu, nie zabronił jednak objęcia tej funkcji ponownie w przyszłości.

pl.wikipedia.org

Po protestach myśliwych i ekologów zabroniono komercyjnego wykorzystywania mulaków, wprowadzono programy ochronne oraz uregulowano polowania.

pl.wikipedia.org

W późniejszych czasach cesarstwo rzymskie przyjęło chrześcijaństwo i tym samym zabroniono wyznawania innych bogów.

pl.wikipedia.org

W konsekwencji zamknięto boisko, a ściślej mówiąc zabroniono rozgrywać mecze piłkarskie na terenie Żelechowa.

pl.wikipedia.org

W tym samym roku na polecenie władz zabroniono wydawania w/w czasopisma.

pl.wikipedia.org

W 1959 administracja radziecka ostatecznie zabroniła odprawiania tu kolejnych nabożeństw, a samą kienesę przekształcono na magazyn i warsztat.

pl.wikipedia.org