Tłumaczenia dla hasła „złorzeczyć“ w polsko » niemiecki słowniku

złorzeczyć <‑czy> [zwoʒetʃɨtɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.

złorzeczyć komuś/czemuś

jdn/etw verwünschen [o. verfluchen]

Przykładowe zdania ze słowem złorzeczyć

złorzeczyć komuś/czemuś

jdn/etw verwünschen [o. verfluchen]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Zebrały się pod oberżą i zaczęły się modlić i złorzeczyć.

pl.wikipedia.org

W ostatniej chwili na brzegu pojawił się turecki kapitan na przemian złorzecząc i błagając buntowników, by powrócili.

pl.wikipedia.org

Złorzeczy zmarłemu synowi, że nie dotrzymał besy (przysięgi), choć przysięga w prawie zwyczajowym jest ważniejsza niż śmierć.

pl.wikipedia.org

Wobec osób które były leniwe, niesolidne, skąpe i złorzeczyły w kopalni, skarbnik bywał też bardzo surowy, zawzięty i mściwy.

pl.wikipedia.org

Znikał on wtedy, jęcząc i złorzecząc.

pl.wikipedia.org

Duchowny ten, dawny rozbójnik, z powodu starości i choroby wielokrotnie złorzeczył wszystkim mnichom i bluźnił.

pl.wikipedia.org