Tłumaczenia dla hasła „obdarzyć“ w polsko » angielski słowniku

obdarzyć

obdarzyć f. dk. of obdarzać

Zobacz też obdarzać

obdarzać <f. dk. obdarzyć> CZ. cz. przech.

obdarzać

to bestow

obdarzać kogoś sympatią/uczuciem

to come to like/love sb

obdarzać kogoś spojrzeniem/uśmiechem

to give sb a look/smile

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Odważne zaangażowanie podczas epidemii cholery sprawiło, iż szacunkiem obdarzyli go nawet miejscowi protestanci.

pl.wikipedia.org

W swoich wspomnieniach przyszły papież podkreślił, że ojciec dał mu krytyczny umysł, zaś matka obdarzyła go serdecznym zmysłem religijnym.

pl.wikipedia.org

W zamian za to czeski król wydał specjalny przywilej, w którym nazwał biskupa „principis et fidelis”, co świadczyło o ogromnym zaufaniu jakim go obdarzył.

pl.wikipedia.org

Popierany przez ambasadorów rosyjskich, szantażował króla, który zmuszony był obdarzyć go nowymi dostojeństwami.

pl.wikipedia.org

Postanawiają siebie wzajemnie uszczęśliwić pomagając sobie w znalezieniu osób, które zechcą obdarzyć miłością.

pl.wikipedia.org

Jej tożsamość zostaje jednak odkryta, a chłopak nie może się pogodzić, iż obdarzył uczuciem wampira.

pl.wikipedia.org

Aby pocieszyć królową, dodała, że starsza będzie mogła obdarzyć urodą wybraną przez siebie osobę.

pl.wikipedia.org

Sasi założyli w pobliżu kopalni własne gminy miejskie, które królowie serbscy obdarzyli samorządem działającym na podstawie saskiego prawa górniczego.

pl.wikipedia.org