Tłumaczenia dla hasła „wybaczyć“ w polsko » angielski słowniku

wybaczyć

wybaczyć f. dk. of wybaczać

Zobacz też wybaczać

wybaczać <f. dk. wybaczyć> CZ. cz. przech.

wybaczać komuś coś

to forgive sb for sth

pan/pani wybaczy, ale...

please forgive me, but...

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Latynoska, pomimo tej wiadomości, wybaczyła mężowi i obiecała, że już go nie opuści.

pl.wikipedia.org

Jego żona, młodsza córka i syn wciąż nie wybaczyli mu, gdy pewnego dnia wyszedł pobiegać i już nie wrócił.

pl.wikipedia.org

Syn nie może mu wybaczyć, że dla pieniędzy nakazał mu chodzić po mieście z reklamą na plecach.

pl.wikipedia.org

Opuścił dom z uczuciem, że może kiedyś jej wybaczy.

pl.wikipedia.org

Żyjąc razem, kobieta i starszy mężczyzna, powoli uczą się jak zapomnieć o przeszłości i wybaczyć sobie...

pl.wikipedia.org

Pooja nie chce go znać, nie potrafi mu wybaczyć.

pl.wikipedia.org

Ryszard wybaczył mu, uwolnił i obdarował 100 szylingami.

pl.wikipedia.org

Mimo to nie został uwolniony, ponieważ nie wybaczono mu, że jego syn był seminarzystą.

pl.wikipedia.org

Rachel była dziewczyną mściwą i nigdy mu tego nie wybaczyła.

pl.wikipedia.org

Wściekła przez jakiś czas na swych rodziców, niedługo potem im wybaczyła.

pl.wikipedia.org